(بنام آن خدایی که نام او راحت روح است و پیغام او مفتاح فتوح)

سپاس و ستایش خدایی را که،عشق به یادگیری علم را در سر،وشوق گام نهادن در راه دانش را در دلم قرار داد.

هم چنین سپاس شایسته اوست ،که موفقیت بی کرانی را به من ارزانی داشت تا از محضر اساتید گرانمایه ای که وجودشان موجب سعادت و نیک بختی آموختگان علم است،بهره جویم.

از این رو ،وظیفه خود می دانم که در نهایت خلوص و صمیمانه تا زمانی که در این دنیای خاکی باشم،قدر شناس و سپاسگزار زحمات و الطاف بی کرانشان باشم که:

((من به سر منزل مقصود نمی بردم راه

                                                       ذره ای بودم، عشق او مرا بالا برد))